Vrienden omschrijven mij als een positieve, lieve, geïnteresseerde, attente, enthousiaste, nieuwsgierige en avontuurlijke doorzetter.

 

Ik ben de oudste van vijf kinderen en opgegroeid in Gouda. Na mijn studententijd heb ik besloten in het buitenland te gaan wonen. Die paar maanden bevielen zó goed dat ik besloot langer te blijven. Die paar maanden zijn uiteindelijk vijftien jaar geworden. Toen ik een paar jaar geleden op reis was door Cuba, Panama en Afrika heb ik op de Tafelberg het lastige besluit genomen dat het tijd was om terug te keren naar Nederland, zodat ik in de toekomst dichterbij familie zou zijn als dat nodig was. Dus ben ik vijf jaar geleden weer in Nederland komen wonen. 

 

Tijdens die reis reed ik mee in een klein lokaal busje. Langs de weg stond in de zon een alleenstaande moeder met een paar plastic tasjes boodschappen en drie kinderen. Toen zij instapte vielen de jongste twee direct in slaap. Ik heb toen een hele waardevolle foto gemaakt ter herinnering. 

 

Net als die moeder op de foto heb ik nu geen partner en ik ben ik sinds een aantal jaar vrijgezel. Ik sta zeker open voor een mooie nieuwe liefdesrelatie, maar dit staat voor mij eigenlijk los van mijn kinderwens. Relaties kan van alles mee gebeuren, maar een ouder-kind relatie is voor altijd. Ik onderschat het zeker niet maar maak mij geen zorgen om mijn alleenstaande ouderschap. Ik ben erg oplossingsgericht, heb een groot sociaal vangnet en kan flexibel werken waardoor ik zeker weet dat ik een kindje alles kan bieden. 

 

Ik heb een rijk leven vol met kinderen van familie en vrienden. Allemaal ken ik die van baby af aan en ik vind het bijzonder om te zien hoe sommige nu ondertussen grote gasten en meiden zijn geworden. Maar ik vind het ook bijzonder dat ik met hun allemaal zo'n leuke band heb. Alle leeftijden vind ik daarin mooi. Van een allerliefste baby tot een afhankelijke peuter die voor het eerst op het strand is, kinderen waarvoor ik spannende droppings organiseer in het bos of een puber die stiekem alle belevenissen aan mij verteld. Los van kinderen vind ik het ontzettend leuk als vrienden lekker komen eten. Ik vind het erg ontspannen om lekker te koken en geniet heel erg van een fijne oprechte sfeer waar iedereen zich goed voelt. Daarnaast ga ik regelmatig naar Vlieland om vrienden op te zoeken en erg te genieten van het pure eilandleven vol strand, duinen en bossen.  

​

Tijdens een van die mooie diner avonden ontstond het idee om mee te werken aan een interview met Linda Magazine om mijn persoonlijke verhaal te delen. Ik vind het trouwens doodeng om zoiets persoonlijks te delen met zoveel mensen. Maar wie weet helpt het verhaal in mijn zoektocht of helpt het andere mensen.

​

Ik heb mij al jaren verdiept in alle vaderschapsmogelijkheden. Helaas is adoptie niet mogelijk voor een alleenstaande man en heeft Co-ouderschap niet mijn voorkeur omdat ik een kindje graag 1 thuis wil geven. Dus blijft draagmoederschap over. Ik heb daarin geen voorkeur qua laag- of hoogtechnologisch (met een eigen eicel of een gedoneerde eicel) maar hoop wel op een mooie klik. Ik zou het fijn vinden als het kindje later weet wie zijn of haar biologische moeder is en zij elkaar bijvoorbeeld een paar keer per jaar zien.

​

Ik kom graag in contact met vrouwen die eventueel draagmoederschap willen overwegen zodat wij elkaar eens kunnen leren kennen met een koffie of glas wijn. No pressure. Het lijkt mij met name gewoon interessant en gezellig. Misschien wordt het een mooie vriendschap en heeeeeeeeeel misschien ben jij diegene die mijn levensdroom uit laat komen. 

​

Maar neem ook gerust contact op als je zelf gewoon vragen of ideeën hebt!

​

Lieve groet,

Menno